سونوگرافی چند قلویی
حاملگی چند قلویی به بارداری اشاره دارد با دو یا چند جنین. حاملگی های چند قلویی بر اساس نوع تشکیل کیسه آمنیوتیک و جفت طبقه بندی می شوند و از طریق سونوگرافی مشخص می شود.درسونوگرافی های سه ماه اول نوع جفت ، سن بارداری و غربالگری های مرحله اول مشخص می شود. در 18 تا 22 هفته آناتومی دقیق تر، اندازه گیری های بیومتریک، حجم مایع آمنیوتیک ، اکوکاردیوگرام جنینی و طول دهانه رحم در سونوگرافی ها مشخص می شود. بالای 20 هفته هر 4 هفته تا زایمان، سونوگرافی رشد جنین و حجم مایع آمنیوتیک است و بعد از 36 هفته مراقبت های هفتگی جنین قبل از زایمان در نظر گرفته می شود.
در دوقلوهای دو تخمکی هر دوقلو از یک تخمک جداگانه منشاء می گیرند و هر تخمک توسط اسپرماتوسیت خود بارور می شود. این موارد همیشه دو کوریونی و دی آمنیوتیک خواهد بود. دوقلوهای تک تخمی، هر دو قل از یک زیگوت منفرد ایجاد می‌شوند که سپس جدا می‌شوند و دو جنین را تشکیل می‌دهند. زمان جدا شدن، تعداد جفت و کیسه آمنیوتیک دوقلوهای تک تخمکی را تعیین می کند. تقریباً 2/3 مونوکوریونیک/دی آمنیوتیک، 1/3 دی کوریونی/دی آمنیوتیک، 1تا2 درصد مونوکوریونیک/مونوآمنیوتیک هستند.
در حاملگی های دوقلویی تک تخمکی با جفت مشترک (مونوکوریونیک)، سندرم انتقال خون قل به قل یک عارضه احتمالی است. در این موارد، رگ‌های خونی بین دوقلوها مشترک است و یکی از قل ها خون (اهداکننده) را به قل دیگر (گیرنده) منتقل می‌کند.سندرم انتقال خون قل به قل با خطرات مختلفی از جمله کم خونی و تاخیر رشد در قل اهداکننده و پلی سیتمی در قل گیرنده همراه است. بارداری با بیش از یک جنین معمولاً حاملگی پرخطر محسوب می شود افزایش احتمال تقریباً تمام عوارض بالقوه بارداری، از جمله زایمان زودرس، فشار خون بالا ناشی از بارداری و پره اکلمپسی از این موارد است.