رایج ترین تعریف محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) وزن جنینی است که کمتر از صدک 10 برای سن حاملگی است که از طریق سونوگرافی تعیین می شود. محدودیت رشد داخل رحمی به عنوان کوچک بودن برای سن بارداری (SGA) یا محدودیت رشد جنین نیز شناخته می شود.
آیا انواع مختلفی از IUGR وجود دارد؟
اساسا دو نوع مختلف IUGR وجود دارد:
IUGR متقارن یا اولیه با کاهش اندازه تمام اندام های داخلی مشخص می شود. IUGR متقارن 20 تا 25 درصد از کل موارد IUGR را تشکیل می دهد.
IUGR نامتقارن یا ثانویه با اندازه طبیعی سر و مغز مشخص می شود، اما شکم کوچکتر است.
که به طور معمول این مورد تا سه ماهه سوم مشهود نیست.
عوامل خطر چیست؟
بارداری هایی که دارای هر یک از شرایط زیر هستند ممکن است در خطر ابتلا به IUGR باشند:
وزن مادر کمتر از 100 پوند (50 کیلوگرم)، تغذیه نامناسب در دوران بارداری، نقایص مادرزادی یا ناهنجاری های کروموزومی، استفاده از مواد مخدر، سیگار و/یا الکل، فشار خون ناشی از بارداری (PIH)، ناهنجاری های جفت، ناهنجاری های بند ناف، حاملگی چند قلو، دیابت بارداری در مادرو سطوح پایین مایع آمنیوتیک یا الیگوهیدرآمنیوس
چگونه IUGR تشخیص داده می شود؟
یکی از مهمترین موارد در هنگام تشخیص IUGR، اطمینان از تاریخ دقیق بارداری است. سن حاملگی را می توان با استفاده از اولین روز آخرین قاعدگی (LMP) و همچنین با محاسبات اولیه اولتراسوند محاسبه کرد. پس از تعیین سن حاملگی، می توان از روش های زیر برای تشخیص IUGR استفاده کرد:
ارتفاع بالای رحم که با سن حاملگی منطبق نباشد
اندازه گیری های محاسبه شده در سونوگرافی کمتر از حد انتظار برای سن بارداری باشد
یافته های غیر طبیعی که توسط سونوگرافی داپلر کشف شود
چگونه درمان می شود؟
علیرغم تحقیقات جدید، درمان بهینه برای IUGR همچنان مشکل ساز است. به احتمال زیاد درمان بستگی به سن بارداری شما دارد. اگر سن حاملگی 34 هفته یا بیشتر باشد، پزشکتان ممکن است القای زایمان زودرس را توصیه کنند. اگر سن حاملگی کمتر از 34 هفته باشد، پزشکتان شما را تا 34 هفته یا بیشتر تحت نظر خواهد گرفت. سلامت جنین و میزان مایع آمنیوتیک در این مدت کنترل می شود. اگر هر یک از اینها نگران کننده باشد، ممکن است زایمان فوری توصیه شود. بسته به نظر پزشک خود، احتمالاً هر 2 تا 6 هفته یک بار تا زمان زایمان ویزیت خواهید داشت.
خطرات نوزادی که با IUGR متولد می شود چیست؟
افزایش خطر زایمان سزارین، افزایش خطر هیپوکسی (کمبود اکسیژن هنگام تولد نوزاد)، هیپوگلیسمی (قند خون پایین)، پلی سیتمی (افزایش تعداد گلبول های قرمز خون)، هایپر ویسکوزیته (کاهش جریان خون به دلیل افزایش تعداد گلبول های قرمز خون)، افزایش خطر ناتوانی های حرکتی و عصبی.افزایش خطر آسپیراسیون مکونیوم( یعنی زمانی که کودک بخشی از اولین مواد خروجی روده خود را می بلعد). این امر می‌تواند باعث گشاد شدن بیش از حد آلوئول‌ها، بروز پنوموتوراکس، و/یا کودک مبتلا به پنومونی باکتریایی شود.