سونوگرافی های سه بعدی و چهار بعدی هم، مثل سونوگرافی دو بعدی، از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کودک شما در رحم شما استفاده می کنند. تفاوت این است که امواج فراصوت سه بعدی تصویری سه بعدی از کودک شما ایجاد می کنند.
برای سونوگرافی سه بعدی، چندین تصویر دو بعدی در زوایای مختلف گرفته می شود و سپس با هم ترکیب می شوند تا یک تصویر سه بعدی را تشکیل دهند. به عنوان مثال، به جای اینکه فقط نمای پروفایل کودک خود را ببینید، در یک سونوگرافی سه بعدی می توانید کل سطح را ببینید (بیشتر شبیه یک عکس معمولی به نظر می رسد). در حالی که سونوگرافی های چهار بعدی یک جلوه ویدیویی زنده مانند یک فیلم ایجاد می کنند. می توانید لبخند یا خمیازه کشیدن کودک خود را تماشا کنید.
والدین اغلب مایل به سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی هستند. آنها به شما اجازه می دهند برای اولین بار صورت کودک خود را ببینید. برخی از پزشکان سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی را پیشنهاد می دهند زیرا می توانند نقایص مادرزادی خاصی مانند شکاف کام را نشان دهند که ممکن است در سونوگرافی استاندارد نشان داده نشود.
مطالعات نشان می دهد که سونوگرافی های سه بعدی و چهار بعدی ایمن هستند. به علاوه، این تصاویر می توانند به پزشکان کمک کنند تا مشکلی را در مورد کودک شما تشخیص دهند و توضیح آن را برای شما آسان تر کنند.