سرطان پستان

سرطان پستان بیماری است که در آن سلول‌های غیرطبیعی سینه، خارج از کنترل رشد می‌کنند و تومور ایجاد می‌کنند. در صورت عدم کنترل، تومورها می توانند در سراسر بدن پخش شوند و کشنده شوند.

سلول های سرطان سینه در داخل مجاری شیر و/یا لوبول های تولید کننده شیر پستان شروع به تکثیر می کنند. اولیه ترین شکل توده (درجا)  تهدید کننده زندگی نیست و در مراحل اولیه قابل تشخیص است. سلول های سرطانی می توانند به بافت سینه مجاور گسترش یابند (تهاجم). این باعث ایجاد تومورهایی می شود که باعث ایجاد توده یا ضخیم شدن می شوند.

سرطان های مهاجم می توانند به غدد لنفاوی مجاور یا سایر اندام ها گسترش یابند (متاستاز). متاستاز می تواند تهدید کننده زندگی و کشنده باشد.

درمان بر اساس فرد، نوع سرطان و گسترش آن است. درمان ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی و دارو است.

شیوع سرطان پستان

در سال 2022، 2.3 میلیون زن مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شدند و 670000 نفر در سراسر جهان جان خود را از دست دادند. سرطان سینه در هر کشوری از جهان در زنان در هر سنی پس از بلوغ اتفاق می‌افتد و با افزایش سن افزایش می یابد.

برآوردهای جهانی نابرابری های قابل توجهی را در بار سرطان سینه با توجه به رشد انسانی نشان می دهد. به عنوان مثال، در کشورهای توسعه یافته ، از هر 12 زن، 1 زن در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شود و از هر 71 زن، 1 زن بر اثر آن می میرند. در مقابل، در کشورهای در حال توسعه؛  در حالی که از هر 27 زن تنها 1 نفر در طول زندگی خود مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده می شود، از هر 48 زن، 1 نفر بر اثر آن می میرند.

کمتر بودن آمار مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته  به علت غربالگری ها و تشخیص زوهنگام  بیماری با استفاده از روشهایی مانند ماموگرافی می باشد.

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

جنسیت زن قوی ترین عامل خطر سرطان سینه است. تقریباً 99 درصد سرطان‌های سینه در زنان و 0.5 تا 1 درصد سرطان‌های سینه در مردان رخ می‌دهد. درمان سرطان سینه در مردان مانند زنان است.

برخی از عوامل خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند از جمله افزایش سن، چاقی، مصرف الکل، سابقه خانوادگی سرطان سینه، سابقه قرار گرفتن در معرض اشعه، سابقه باروری (مانند سن شروع قاعدگی و سن در اولین بارداری)، مصرف دخانیات و هورمون درمانی پس از یائسگی. تقریباً نیمی از سرطان‌های سینه در زنانی ایجاد می‌شود که هیچ عامل خطر قابل شناسایی دیگری به جز جنسیت (زن) و سن (بیش از 40 سال) ندارند.

سابقه خانوادگی سرطان سینه خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد، اما اکثر زنانی که سرطان سینه تشخیص داده می شود، سابقه خانوادگی شناخته شده ای از این بیماری ندارند. فقدان سابقه خانوادگی شناخته شده لزوماً به این معنی نیست که یک زن در معرض خطر کمتری قرار دارد.

علائم و نشانه ها

اکثر مردم وقتی سرطان هنوز زود است هیچ علامتی را تجربه نخواهند کرد، بنابراین تشخیص زودهنگام اهمیت دارد.

سرطان سینه می تواند ترکیبی از علائم را داشته باشد، به خصوص زمانی که پیشرفته تر باشد. علائم سرطان سینه می تواند شامل موارد زیر باشد:

توده یا ضخیم شدن سینه، اغلب بدون درد

تغییر در اندازه، شکل یا ظاهر سینه

گودی، قرمزی، فرورفتگی یا سایر تغییرات در پوست

تغییر در ظاهر نوک پستان یا پوست اطراف نوک پستان (آرئولا)

ترشح  مایع غیر طبیعی یا خونی از نوک پستان.

افراد مبتلا به توده غیرطبیعی سینه باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند، حتی اگر این توده درد نداشته باشد.

اکثر توده های سینه سرطانی نیستند. توده‌های سرطانی سینه زمانی که کوچک هستند و به غدد لنفاوی مجاور سرایت نکرده‌اند، با موفقیت درمان می‌شوند.

سرطان سینه ممکن است به نواحی دیگر بدن سرایت کند و علائم دیگری را ایجاد کند. اغلب، شایع‌ترین محل انتشار و قابل تشخیص در غدد لنفاوی زیر بازو است، اگرچه ممکن است غدد لنفاوی حامل سرطان وجود داشته باشد که قابل لمس نباشد.

با گذشت زمان، سلول های سرطانی ممکن است به سایر اندام ها از جمله ریه ها، کبد، مغز و استخوان ها گسترش یابند. هنگامی که آنها به این مکان ها می رسند، علائم جدید مرتبط با سرطان مانند درد استخوان یا سردرد ممکن است ظاهر شوند.

درمان

درمان سرطان سینه بستگی به نوع فرعی سرطان و میزان گسترش آن در خارج از پستان به غدد لنفاوی (مرحله دوم یا سوم) یا سایر نقاط بدن (مرحله چهارم) دارد.

پزشکان برای به حداقل رساندن احتمال بازگشت سرطان (عود) درمان ها را ترکیب می کنند. این شامل:

جراحی برای برداشتن تومور سینه

پرتودرمانی برای کاهش خطر عود در پستان و بافت های اطراف

داروهایی برای از بین بردن سلول های سرطانی و جلوگیری از انتشار، از جمله درمان های هورمونی، شیمی درمانی یا درمان های بیولوژیکی هدفمند.

جراحی ممکن است فقط بافت سرطانی (به نام لامپکتومی) یا کل سینه (ماستکتومی) را حذف کند. جراحی همچنین ممکن است غدد لنفاوی را برای ارزیابی توانایی گسترش سرطان از بین ببرد.

پرتودرمانی سرطان‌های میکروسکوپی باقی‌مانده در بافت پستان و/یا غدد لنفاوی را درمان می‌کند و احتمال عود سرطان در دیواره قفسه سینه را به حداقل می‌رساند.

سرطان های پیشرفته می توانند از طریق پوست فرسایش یافته و باعث ایجاد زخم های باز (زخم) شوند، اما لزوماً دردناک نیستند. زنانی که زخم‌های سینه‌شان بهبود نمی‌یابد، باید برای انجام بیوپسی به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند.

غدد لنفاوی در زمان جراحی سرطان برای سرطان های مهاجم برداشته می شوند. برداشتن کامل بستر غدد لنفاوی زیر بازو (کالبد شکافی کامل زیر بغل) در گذشته برای جلوگیری از گسترش سرطان ضروری بود. روش برداشتن قسمتی کوچک از غدد لنفاوی اکنون ترجیح داده می شود زیرا عوارض کمتری دارد.

درمان‌های خوراکی پزشکی برای سرطان سینه، که ممکن است قبل از جراحی (“نئوادجوانت”) یا بعد از جراحی (“کمکی”) انجام شود، بر اساس زیرگروه‌بندی بیولوژیکی سرطان‌ها است.

رادیوتراپی نقش بسیار مهمی در درمان سرطان سینه دارد. در مراحل اولیه سرطان سینه، پرتودرمانی می تواند از انجام ماستکتومی توسط یک زن جلوگیری کند. در مراحل بعدی سرطان، رادیوتراپی می تواند خطر عود سرطان را حتی زمانی که ماستکتومی انجام شده است کاهش دهد. برای مراحل پیشرفته سرطان سینه، در برخی شرایط، پرتودرمانی ممکن است احتمال مرگ ناشی از این بیماری را کاهش دهد.

اثربخشی درمان های سرطان سینه به دوره کامل درمان بستگی دارد. درمان جزئی احتمال کمتری دارد که منجر به نتیجه مثبت شود.

هدف جهانی

هدف سازمان جهانی بهداشت  کاهش مرگ و میر جهانی سرطان سینه به میزان 2.5 درصد در سال است. سه رکن برای دستیابی به این اهداف عبارتند از: ارتقای سلامت برای تشخیص زودهنگام. تشخیص به موقع؛ و مدیریت جامع سرطان سینه.

با ارائه آموزش های بهداشت عمومی برای بهبود آگاهی زنان در مورد علائم و نشانه های سرطان پستان و همراه با خانواده هایشان، درک اهمیت تشخیص و درمان زودهنگام، زنان بیشتری در هنگام مشکوک شدن به سرطان سینه و قبل از هر گونه مشکوکی با پزشکان مشورت خواهند کرد.