اکوکاردیوگرافی جنین
بیماری قلبی مادرزادی مشکلی است که در قلب کودک در حالی که کودک هنوز در حال رشد است رخ می دهد. تقریباً در 1٪ از نوزادان متولد شده در ایالات متحده دیده می شود و شایع ترین نوع نقص مادرزادی است. قلب نوزاد بلافاصله پس از لقاح شروع به شکل گیری می کند و تا هفته هشتم بارداری کامل می شود. قلب به عنوان یک ساختار لوله‌ای شکل شروع می‌شود که پیچ خورده و تقسیم می‌شود و قلب و دریچه‌های قلب را تشکیل می‌دهد. نقص مادرزادی قلب معمولاً به این دلیل رخ می دهد که قلب به طور طبیعی پیچ خورده یا تقسیم نمی شود. برخی از مادران می خواهند بدانند آیا مواد مخدر، الکل یا داروها در ایجاد نقص قلبی فرزندشان نقش داشته است یا خیر. در بیشتر موارد ما نمی دانیم چرا این نقص ها رخ می دهند. اگرچه، برخی از نقایص قلبی می توانند در خانواده ایجاد شوند یا به بیماری مادر، مثلاً دیابت، مرتبط باشند. نقایص مادرزادی قلب از خفیف تا بسیار شدید متغیر است. برخی از آنها در دوره نوزادی نیاز به ترمیم جراحی دارند و برخی ممکن است خود به خود با گذشت زمان برطرف شوند. متخصص قلب اطفال شما می تواند در مورد شدت نقص قلبی کودک شما را راهنمایی کند.
دو روش برای انجام اکوکاردیوگرام جنین وجود دارد شامل این موارد است:
سونوگرافی شکم: این رایج ترین شکل سونوگرافی برای ارزیابی قلب نوزاد است. روی شکم مادر ژل زده می شود، پروب سونوگرافی به آرامی روی شکم مادر قرار می گیرد و عکس گرفته می شود. این آزمایش دردناک نیست و هیچ آسیبی برای نوزاد ایجاد نمی کند. این آزمایش بسته به پیچیدگی قلب نوزاد به طور متوسط 45 تا 120 دقیقه طول می کشد. سونوگرافی از طریق واژن: این سونوگرافی معمولا در اوایل بارداری استفاده می شود. یک مبدل سونوگرافی کوچک به داخل واژن وارد می شود و در پشت واژن قرار می گیرد. سپس می توان از قلب نوزاد عکس گرفت.
بر خلاف برخی از سونوگرافی های معمول قبل از تولد، مثانه پر برای اکوکاردیوگرام جنین ضروری نیست. همیشه مهم است که هنگام مراجعه برای اکوکاردیوگرام جنین تا حد امکان اطلاعات بیشتری داشته باشید. به خصوص جزئیات اینکه چرا توسط متخصص زنان و زایمان یا پریناتولوژیست ارجاع شده اید. اگر دلیل ارجاع این است که خودتان دچار نقص قلبی هستید، همراه داشتن مدارک پزشکیتان بسیار مفید خواهد بود. اگر بچه های کوچک دیگری با خود دارید، همیشه ایده خوبی است که مراقب دیگری بیاورید.
اکوکاردیوگرام جنین برای زنان زیر توصیه می شود:
اگر یکی از بستگان درجه یک با نقص مادرزادی قلب تشخیص داده شده باشد. بستگان درجه یک شامل مادر یا پدر نوزاد و همچنین خواهر و برادر نوزاد می شود. اگر سابقه خانوادگی شناخته شده ای از اختلالاتی وجود داشته باشد که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند مانند سندرم مارفان یا توبروس اسکلروزیس. اگر نوزاد متولد نشده با یک ناهنجاری ژنتیکی از جمله اختلالات با تعداد غیرطبیعی کروموزوم تشخیص داده شده باشد. مثلاً سندرم داون، آمنیوسنتز غیر طبیعی، اگر مادر داروهایی مصرف کرده باشد که باعث نقص مادرزادی قلب می شوند، مثلاً آکوتان. اگر مادر مشکلات سلامتی خاصی مانند دیابت (نوعی که مادر قبل از بارداری داشت)، فنیل کتونوری یا بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک داشته باشد. اگر مادر در دوران بارداری عفونت های خاصی مانند سرخجه یا CMV داشته است. اگر در سونوگرافی معمولی مشکوک به ناهنجاری قلبی باشد. در صورت وجود ناهنجاری‌هایی در خارج از قلب جنین که در سونوگرافی معمول قبل از تولد ذکر شده است.( مثال‌ها شامل مایع اضافی در اطراف ریه‌ها یا قلب یا ناهنجاری در اندام دیگری مانند کلیه‌ها یا مغز است). ضربان یا ریتم غیر طبیعی قلب جنین. این می تواند ضربان قلب نامنظم یا ضربان قلب بسیار سریع یا بسیار آهسته باشد.