آدنومیوز

آدنومیوز چیست؟

آدنومیوز زمانی است که بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم شما (اندومتر) شروع به رشد در دیواره عضلانی رحم شما (میومتر) می کند که باعث ضخیم شدن و بزرگ شدن رحم شما می شود ( گاهی اوقات تا دو یا سه برابر اندازه معمول آن). آدنومیوز می تواند باعث قاعدگی های دردناک، خونریزی شدید یا طولانی، قاعدگی همراه با دفع لخته و درد شکم و لگن شود.

شیوع و علت آدنومیوز

بسیاری از افراد نمی دانند که آدنومیوز دارند زیرا این وضعیت همیشه علائمی را ایجاد نمی کند. شیوع دقیق آدنومیوز ناشناخته است. با این حال، محققان می دانند این امر در افرادی شایع تر است که روی رحم خود عمل کرده اند یا بیش از 40 سال سن دارند. تقریباً 2 تا 5 درصد از نوجوانان با قاعدگی های شدید و دردناک، آدنومیوز دارند. محققان نمی دانند چرا برخی از افراد به آدنومیوز مبتلا می شوند یا علت آن چیست. با این حال، برخی تحقیقات نشان می دهد که هورمون ها، ژنتیک یا التهاب ممکن است باعث آدنومیوز شوند.

علایم و عوارض آدنومیوز چیست؟

از هر 3 نفر مبتلا به آدنومیوز، 1 نفر علائمی ندارد اما برخی افراد این علایم را تجربه می کنند: قاعدگی های دردناک (دیسمنوره)، خونریزی شدید قاعدگی (منوراژی)، قاعدگی غیر طبیعی، درد لگن با یا بدون گرفتگی شدید، مقاربت دردناک (دیسپارونی)، ناباروری، رحم بزرگ شده، نفخ یا پری شکم. علائم آدنومیوز با گذشت زمان بدتر می شود. خونریزی شدید قاعدگی ناشی از آدنومیوز، خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می دهد. کم خونی زمانی رخ می دهد که بدن شما گلبول های قرمز غنی از آهن کافی نداشته باشد. کم خونی ممکن است باعث شود که شما احساس خستگی یا سرما کنید.

عوامل خطر برای این وضعیت چیست؟

آدنومیوز بیشتر در افرادی رخ می دهد که بین 40 تا 50 سال هستند، حداقل یک بار زایمان کرده اند، جراحی های قبلی رحم مانند برداشتن فیبروم رحم یا اتساع و کورتاژ (D&C) داشته اند یا اندومتریوز دارند. با این حال، پزشکان آدنومیوز را بیشتر در افراد 30 ساله ای که خونریزی واژینال غیرطبیعی یا قاعدگی های دردناک دارند نیز تشخیص می دهند.

آیا آدنومیوز می تواند سرطانی شود؟

خیر. آدنومیوز به خودی خود باعث سرطان یا منجر به سرطان نمی شود در واقع آدنومیوز هیچ خطر جانی ای ندارد. فقط می تواند باعث خونریزی شدید، خونریزی طولانی مدت قاعدگی و درد لگن شود. در هر ماه با هر سیکل قاعدگی که لایه پوشاننده حفره رحم ریزش پیدا می کند و خونریزی رخ می دهد، این بافت در لایه عضلانی نیز شروع به خونریزی می کند. اما این خون، راهی به خارج ندارد. بنابراین در رحم ایجاد کیست می کند و ایجاد آسیب به بافت رحم می کند. اما باعث تکثیر سلولی و سرطانی شدن بافت نمی شود.

آدنومیوز چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما اغلب بر اساس علائم شما و یک یا چند مورد از این آزمایش ها به آدنومیوز مشکوک می شود:

معاینه لگن: در طول معاینه لگن، پزشک شما ممکن است متوجه شود که رحم شما بزرگ‌تر، نرم‌تر شده یا در لمس دردناک است.

سونوگرافی: سونوگرافی واژینال از امواج صوتی برای تولید تصاویری از اندام های لگنی شما استفاده می کند. این تصاویر گاهی اوقات می تواند ضخیم شدن دیواره رحم شما را نشان دهد. اگرچه سونوگرافی لگن روش تصویربرداری اولیه است که برای بررسی منوراژی و دیسمنوره استفاده می شود، ویژگی های سونوگرافی متغیر است و حساسیت آن به اپراتور و تکنیک بستگی دارد. به عنوان مثال، حساسیت و ویژگی سونوگرافی شکمی به ترتیب 63-32% و 97-95% است. با این حال، برای سونوگرافی واژینال  حساسیت 89% و ویژگی 89% گزارش شده است. چیزی در حد MRI.

ام آر آی: اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توانند بزرگ شدن رحم و ضخیم شدن نواحی خاصی از رحم شما را نشان دهند.

بیوپسی: پزشک شما ممکن است شرایط جدی تر را با بیوپسی بررسی کند.  در طول بیوپسی، پزشک شما بافت را جمع آوری می کند و آن را برای بررسی احتمال وجود بیماری های جدی تر به آزمایشگاه می فرستد.

آدنومیوز چگونه درمان می شود؟

از آنجایی که هورمون استروژن باعث رشد بافت آندومتر می شود، علائم آدنومیوز اغلب پس از یائسگی از بین می روند. در عین حال، این درمان ها می توانند درد را کاهش دهند و به کاهش خونریزی شدید و سایر علائم کمک کنند:  

داروهای ضد درد: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یا NSAID ها مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، گرفتگی عضلات را کاهش می دهند.

داروهای هورمونی: برخی از داروهای هورمونی می توانند به قاعدگی و خونریزی غیرطبیعی کمک کنند. گزینه ها شامل قرص های ضد بارداری، تزریق Depo-Provera یا آمپول سه ماهه جلوگیری از بارداری و دستگاه های هورمونی داخل رحمی (IUD) مانند Mirena هستند.

داروهای غیر هورمونی: داروهایی مانند ترانگزامیک اسید می توانند میزان خونریزی واژینال را کاهش دهند.

آدنومیومکتومی: جراحی برای برداشتن آدنومیوز از عضله رحم، روشی مشابه میومکتومی است که فیبروم های رحمی را از بین می برد.

هیسترکتومی: این جراحی رحم شما را خارج می کند. بعد از هیسترکتومی، سیکل قاعدگی نخواهید داشت و دیگر نمی توانید باردار شوید.

آدنومیوز چگونه بر بارداری تأثیر می گذارد؟

آدنومیوزیس در زنانی که حداقل یک فرزند داشته اند شایع تر است. با این حال، این وضعیت ممکن است باردار شدن برای اولین بار یا داشتن فرزند دیگر را دشوار کند. هنگامی که باردار هستید، خطر ابتلا به سقط جنین و زایمان زودرس افزایش می یابد.

تفاوت بین آدنومیوز و اندومتریوز چیست؟

آدنومیوز و آندومتریوز اختلالاتی هستند که بافت مشابه آندومتر را درگیر می کنند. هر دو حالت می توانند دردناک باشند. آدنومیوز به احتمال زیاد باعث خونریزی شدید قاعدگی می شود. تفاوت بین این شرایط در محل رشد بافت است. در آدنومیوز بافت آندومتر مانند، در عضله رحم شما رشد می کند ولی در آندومتریوز بافت مشابه آندومتر در خارج از رحم در مکان هایی مانند تخمدان ها یا لوله های فالوپ رشد می کند.

در کلینیک رادیولوژی و سونوگرافی نیکو با بهره گیری از تکنولوژی و دستگاه های بسیار پیشرفته و تجهیزات مدرن، انواع سونوگرافی را با دقت بالا و نتایج قابل اعتماد انجام می شود. متخصصین تیم ما بهترین ودقیقترین نتایج را برای بهترین راهکارهای درمانی و رفع مشکلات پیشنهاد خواهند داد.

https://radiopaedia.org/articles/adenomyosis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.